Afscheid nemen van Yanahuara

Schade schokolade (geleerd van de Duitsers als variatie op helaas pindakaas); weer terug in Cusco. Gelukkig hebben we de heerlijke week in Yanahuara goed afgesloten. Gisterochtend hebben we samen met een sjamaan een offer gebracht aan Pachamama (moeder Aarde); een heel indrukwekkend ritueel. Hij zocht als eerste het hart van het huis op, waar we vervolgens de ceremonie hebben volbracht. Allemaal kregen we een hoop cocabladeren, die we bij wijze van respect met 2 handen moesten ontvangen. Daar moesten we 3 blaadjes van uitzoeken, die wij persoonlijk het mooiste vonden. Aan die blaadjes moesten we vervolgens iets 'wensen' voor het komende jaar (ducces in je studie, een goede baan, een vriendje, wat dan ook). De blaadjes gooiden we op een kleed, waar ook de mooiste bloemen, mais, quinoa etc. op lag. Ook had de sjamaan op de markt wat snoepjes en koekjes gekocht, want schijnbaar houdt Moeder Aarde van zoetigheid. De sjamaan voerde het ritueel verder uit en op het einde werd het kleed met al onze 'cadeaus' opgevouwen en verbrand, wat wij niet mochten zien. Ik vond het heel bijzonder om mee te maken; hoe mensen geloven in het feit dat de aarde een ziel heeft en wij haar dank moeten betuigen en hor van alles het allermooiste wordt geofferd, in plaats van het voor onszelf te houden. Ook grappig hoe ze tegelijkertijd ook Jezus in het ritueel betrekken. Volgens de sjamaan was de aarde heel blij met ons offer, want het was echt heerlijk weer. 's Middags ben ik nog even met Laurianne Urubamba in geweest en we waren precies op tijd terug, want het begon keihard te stormen. Zoals alles is ook onweer heel anders tussen de bergen. Omdat er nog steeds geen water was, werd het feestje natuurlijk volledig afgemaakt toen de stroom door het slechte weer ook nog eens 2 keer uitviel. Of Pachamama nou echt zo blij was met ons offer, begin ik te betwijfelen. Vanochtend zijn we naar Pisac gereden waar we eerst heerlijk hebben gezwommen en een beetje pingpong hebben gespeeld. Daarna nog een beetje over de markt gestruind, om vervolgens terug te keren naar Cusco. Als afscheids lunch 2 grote schalen ceviche gegeten met de groep en vervolgens dus afscheid genomen van Laurianne (Zwitserland), Jenny (Zweden), Adam en Corbin (VS) en Ricardo en zijn dochtertje Isabella (en niet van Sanne). Nu dus weer terug in Cusco, best een dikke tegenvaller na dat heerlijke rustige platteland. Het liefst was ik daar nog een paar weken gebleven, maar ik moet hier helaas weer aan de slag... (En nu ben ik eindelijk bij met mijn blog yes!)